Kayak Sporuna Değer Verin
Kayak ilk başlarda dışardan ekranlardan gözüktüğü gibi “ kayıyor ya işte ne varki onda “ dense de aslında hafife alınmayacak insanı ilk başlarda gerip ayaklarına kayak takımlarını geçirdiğin anda sıkan bir varlıktır.
İlk kayak deneyimim Isparta Davraz Kayak Merkezinde 14 yaşındayken başladı. O zamanlar tabi daha bir atiktik. Çocukluğun verdiği pratiklikle iyice öğrendiğimi zannetmiştim. Aradan 2 sene geçtikten sonra Uludağ deneyimi başladı Balıkesir de olduğumuzdan dolayı Bursa dan Uludağ’a gidip gelmek oldukça sıkıntılı olsa da içimizde yanan o kış sporu tutkusu babamla bize hiçbir şekilde engel olamadı.
Tabi yani burada baba faktörünü es geçmemek gerekiyor. Yıllarca kayak hocalığı yapmış profesyonel bir babanın oğlu olduğum için,bu gönül vermiş olduğumuz sporu layıkıyla yapmakta bana düşüyordu. J
Senede 6 yada 7 kere çıkmış olduğumuzu varsayarsak herhalde babamda 4 sene boyunca arkamdan bağıra çağıra şöyle bas böyle bas vücut dağa doğru yamaç kay diye diye bir yerlere çok şükür getirdi.
Tabi biz “biliyoruz yaa tamam işte baba” deyip isyan etsek de o iyi kayamadığımı kendisi gibi olamadığımı çok iyi biliyordu. Bu spor araba kullanmaya benziyor birazda. Yani yeni ehliyet alan biri uzun yolda araba kullanınca “ ben iyi şöförüm ne olacak” der ama şehir içine girdiğinde kazın ayağı öyle olmuyor 🙂
Sonrasında yavaş yavaş babam (sn. NECİP FAZIL ÇAKAR) aslan oğlum demeye başladıkça kendime güvenim gelmeye başladı. Sonuçta beceren pistini göz önüne alırsak alt taraflar tam anlamıyla taksimin göbeği gibi kalabalık yani 🙂
Keyfini ne zaman almaya başladın diye sorarsanızda ne zaman elimize haritayı alıp baba oğul şu pistten bu piste dolanmaya başladık dedimki hayat buymuş J insanlar tabi birazda işin artislik kısmında çoğu insan spor olarak bunu yapmıyor. Snapchatte instagramda boy boy resimler çekilmek için o Kayak Takımlarını yada Snowboardu ayaklarına geçiriyor. Tamam yani biz yapmadıkmı bizde yaptık tabiki de halada yapıyoruz ama sporun hakkını da layıkıyla yerine getiriyoruz. 🙂
Bu kayak sporuna bu kadar değer vermemin sebebi ise; ilerde çoluk çocuğa karıştığım zaman oğlum ya da kızım farketmeksizin onlara babamın beni yıllarca bıkmadan eğittiği gibi bende evlatlarıma öğretip onlar kayarken gururla onları arkalarından izlemek istiyorum 🙂
herhalde bir baba için en büyük zevk, en büyük gururdur. Sonuçta düşünsenize evladınızla teleski yada telesyej sırası bekliyorsunuz yanında destekçi olup beraber yukarı çıkıp o pistten o piste tırmanıyorsunuz düşününce harika bir şey olduğunu az çok anlamışsınızdır. Yada bana öyle geliyor belkide bu benim için bir tutku olduğundan dolayıdır bilemiyorum şuan 🙂
SAYGILARIMLA..
MERT ÇAKAR